Hazret-i Ebû Bekir radiyallahü anh .


kendisini birinin medhettiğini işitince şöyle duâ ederdi:


“İlâhî! Sen beni benden iyi bilirsin. Ben de kendimi onlardan iyi bilirim. Onların bende olduğunu zannettikleri hayırları bana ihsan et. Bilmedikleri hatalarımı da affeyle. Hakkımda söyledikleri şeylerle beni hesâba çekme.”


• Sıddîk-ı Ekber Hazretleri'ne bir bardak bal şerbeti verilmişti. İçmedi, ağlamaya başladı. O kadar ağladı ki, yanındakiler de ağladılar. Sebebi sorulduğunda buyurdu ki:


“Bir gün Rasûlullah ile berâberdik. Bir şeyi eliyle reddettiğini gördüm. “Yâ Rasûlallah, neyi kovuyorsunuz.” dedim. “Dünya bana kendisini arz etti.

Ona “Benden uzak ol.” dedim, gitti; fakat tekrar geldi; “Sen benden kurtulduysan da senden sonrakiler kurtulamazlar.” demişti.

Bu hâdiseyi hatırladım, dünyanın bana bulaşmasından korktum da ağladım.”


《 Hakâyik 》