Vezirlerden birisi.

Allah dostlarından Zünnûn-ı Mısrî hazretleriyle görüştü ve ellerine kapanarak:

"-Bana yardım et, gece gündüz elimden geldiği kadar padişahın işi ile meşgulüm.

Bu hizmetime karşılık, onun ikram ve ihsanını bekliyor; ama azarlamasından ve beni cezalandırmasından da korkuyorum!.." dedi.

Zünnûn onun bu hâline ibretle bakıp, ağlamaya başladı ve:

"-Eğer ben, senin padişahından korktuğun ve ona hizmet ettiğin gibi Allah'tan korksaydım, sıddîklar zümresinden olurdum!.." buyurdu.