Sayın Yetkiller,
Biraz detaylıanlatacağım,İçinde bulunduğum durumu anlatabilmek için.Lütfen,okuyunuz..
Önemli bir karar aşamasında çokzor durumdayım.Ben,hemen hemen herkesin birbirini tanıdığı genelde muhafazakarolan ufak bir kasabada yaşıyorum.Bir oğlum var 27 yaşında.Yaklaşık 3 senedenberi bir kızı seviyor.Bundan yaklaşık 2 sene önce bana evlenmek istediğinisöyledi.Ben bunun bu kızla beraber olduğunu tahmin ediyordum ama bir şeydemiyordum.O zamanlar o kızla ilgili iyi şeyler duymuyordum.Fakat duymazlıktangeliyordum,yanlış bir şey yapmayayım diye.Çünkü karşımdaki bir kızçocuğu,günaha girmek istemedim.Sadece oğlum da duyar birşeyler ve bırakır diyedüşündüm.Çünkü,bu kızdan öncede birkaç kişiyle görüşmeleri olmuş,olumsuzbirşeyler duyup,bırakmıştı.Oğlum çok duygusal bir yapıya sahiptir.Ben demuhafazakar bir yapıya sahibim ama böyle bu konularda çok sertdeğilimdir.Netice de geleceği Allah bilir.Kaderinde ne varsa onuyaşayacaktır,yaşayacağız.
Oğlum bana 2 sene önce konuyuaçtığımda, “ Oğlum 3-4 gün bana müsaade et,ben araştırayım.sonra tekrarkonuşuruz.Bu araştırmamdan olumsuz şeyler çıkarsa benim kararımı kabüledermisin ? “ dedim. O da bana Tamam baba kabül ederim dedi.Ama iyi şeylerduymayacağımı da hissediyordum.Çünkü ben araştırma yapmadan önce arkadaşlarım beni uyarıyordu.
Çok samimi benim tanıdığım beniseven 7-8 kişiye sordum.Bu kişilerin hiç biri iyi şeyler söylemedi.Oğlumu vekzı tanıyan bazı gençlere de sordum.Akabinde eşimde birkaç kişiye sordu,eşiminarkadaşları da olumsuz şeyler söylediler.Eşimle beraber çok ama çok üzüldük.Buarada daha başka araştırmalarda yaptım.Hiç ama hiç iyi şeyler duymadım.Amayinede kesin hükümlü olmak istemiyordum.Netice de karşımdaki bir kızçocuğu,onun da geleceği var.Bir yandan da diyorum,duman olmayan yerde bacatütmez diye.Tam bir çıkmaza girdim.Hatta tanıdığım 2 imam arkadaşımasordum.Onlar da duydukların doğru ise yol yakınken ayrılmaları uygun olurdediler.
Daha sonra oğlumu karşımaaldım.Duyduklarımla beraber,çok olumlu,duygusal,samimi bir şekilde tümdetayları ile birlikte durumu anlattım ve bu kızla evlenmeni istemiyoruz.dedim.Oda Tamam baba dedi.Hatta o gün kızın yanna gitti söyledi ve bana dönüptekrar,bu iş bitti dedi.
Fakat bunlar birbirlerini hiçbırakmadılar.Defalarca konuştum,anlattım,Amcaları, dayıları,yakınları daanlattı.Hic itiraz etmiyor ,tamam diyor.Ama geçiştiriyor.Yani kaçakgüreşiyor.Beni de kırmak istemiyor.Hatta bir gün ablamlarımla,yeğenlerimle beraber,kalabalık bir aile ortamında, en büyükablam iyi niyetle konuyu açtı açtı.Oğlanı evlendir artık diye.Ben de birazyüksek bir sesle olmaz dedim.Epeyce tartıştık.Ama onlar benim bildiklerimibilmiyorlardı.Ben de bazı şeyleri anlattım.Akabinde yeğenlerimden biri o kızıtanıyan birini aradı, O da olumsuz şeyler duyunca,onlarda bana hak verdiler vebu ortam da oğlum da vardı.
Şunu çok iyi biliyorum,oğlumbeni de kırmak istemiyor.Onun da kafası çok karışık.Kızdan da vazgeçemiyor.Çokduygusal,karşı tarafa bu iş olmayacak diyemiyor.Net bir karar veremiyor.
Yaklaşık 6 ay öncekonuştuğumuzda,sorduğum bir soru karşısında; Baba,İnşallah birini bulurgider,ben de rahatlarım demişti.
Bu sizlere anlattıklarım,yaşadıklarımın yarısı bile değil.Yaklaşık 3 seneden beri kafam allakbullak.Yanlış bir şey yapıp günaha girmek, vebal almak istemiyorum.Netice degeleceği yalnız Allah bilir.Kaderlerinde evlilik varsa buna engel olamayız.
Ayrıca,kızla ilgili kimseninhatta eşimin dahi bilmediği hiç hoş olmayan bir olaya şahit oldum.Beni en çok engelleyenolaylardan en önemlisi bu diyebilirim.Bu sırrım benimle mezara kadargidecek.Bunu kimseye söylemedim ve söyleyemem.
En nihayetinde,2 gün önce bütünbu yaşananlardan sonra, oğlum bana bu kızla kesinlikle evlenmek istediğini birkez daha söyledi.Bütün bu yaşananlardan sonra yine de evlenmek istiyormusundedim.Ben herşeye razıyım dedi.Ben de tekrar tekrar yaşayabileceği şeylerianlattım,biraz daha düşün son kararını ver dedim.Şunu da söyledim ,Eğer herşeyerağmen bu evlilik olursa ben ister istemez bazı şeylerden soğurum,soğukdavranırım.ayaklarım geri geri gider dedim.Biliyorum baba dedi.
Oğlumun benim bu işe karşıgelişlerimden dolayı, yanlış bir şey yapmasından da korkuyorum.Çünkü çokduygusal.

( Kızla kendim görüşsem,kızımbu iş olmayacak,ailemiz ve yakınlarımız bu beraberliğe onay vermiyor,nasibinibaşka yerde ara desem.) Olur mu acaba?

Tabii ki ,geleceği Allah bilir.Ben yanlış bir kararverip,her iki taraf için de vebal altında kalmak istemiyorum.

Sayın Yetkililer ; Lütfenbeni bu konuda aydınlatın.yardımcı olun.Nasıl bir karar vereyim?
Çalışmalarınızda Başarılar .

Beyefendi... Allaha sığının ve dua ediniz.Size şuan ne söylesek boş ve zaman kaybı.Sebebi ise şu.Allahın bildiğini burada bu yazınızı okuyan hiç kimse bilemez.Bu sebeple Allaha dua ediniz.Unutmayınız ki Allah Babaların duasını hemen kabul eder.Mutlaka Allah size yapamanız gereken hakkında bir basiretinizi açacaktır.Hissiyat ayrı birşeydir..Kimin ne olacağını olmayacağını Allah bilir.Şer gördüğünüz hayrınızda olabilir.Hayır gördüğünüz şerde olabilir.İnce çizgidir.

Sultan III. Murad Han o gün bir hoştur. Telaşeli görünür. Sanki bir şeyler söylemek ister sonra vazgeçer. Neşeli deseniz değil, üzüntülü deseniz hiç değil. Veziriazam Siyavuş Paşa sorar:- Hayrola efendim, canınızı sıkan bir şey mi var?- Akşam garip bir rüya gördüm.- Hayırdır inşallah?..- Hayır mı şer mi öğreneceğiz.- Nasıl yani?- Hazırlan, dışarı çıkıyoruz.Ve iki molla kılığında çıkarlar yola. Görünen o ki padişah hâlâ gördüğü rüyanın tesirindedir ve gideceği yeri iyi bilir. Seri, kararlı adımlarla Beyazıt’a çıkar, döner Vefa’ya, Zeyrek’ten aşağılara sallanır. Unkapanı civarında soluklanır. Etrafına daha bir dikkatle bakınır. İşte tam o sırada yerde yatan bir ceset gözlerine batar. Sorarlar;- Kimdir bu? Ahali:- Aman hocam hiç bulaşma, derler. Ayyaşın meyhuşun biri işte!..- Nerden biliyorsunuz?- Müsaade et de bilelim yani. Kırk yıllık komşumuz.Bir başkası tafsilata girer;- Biliyor musunuz, der. Aslında iyi sanatkardır. Azaplar Çarsısı’nda çalışır. Nalının hasını yapar... Ancak kazandıklarını içkiye, fuhuşa harcar. Hem şişe şişe şarap taşır evine, hem de nerde namlı mimli kadın varsa takar peşine..Hele yaşlının biri çok öfkelidir.- İsterseniz komşulara sorun, der. Sorun bakalım onu bir cemaatte gören olmuş mu?..Hasılı, mahalleli döner ardını gider.

Bizim tedbili kıyafet mollalar kalırlar mı ortada!..Tam vezir de toparlanıyordur ki padişah yolunu keser:- Nereye?- Bilmem, bu adamdan uzak durmayı yeğlersiniz sanırım.- Millet bu, çeker gider. Kimseye bir şey diyemem... Ama biz gidemeyiz, şöyle veya böyle tebamızdır. Defini tamamlasak gerek.- İyi ya, saraydan birkaç hoca yollar kurtuluruz vebalden.- Olmaz, rüyadaki hikmeti çözemedik daha.- Peki ne yapmamı emir buyurursunuz?- Mollalığa devam... Naaşı kaldırmalıyız en azından.- Aman efendim, nasıl kaldırırız?- Basbayağı kaldırırız işte.- Yapmayın etmeyin sultanım, bunun yıkanması paklanması var. Tekfini, telkini...- Merak etme ben beceririm. Ama önce bir gasilhane bulmalıyız.- Şurada bir mahalle mescidi var ama...- Olmaz, vefat eden sen olsaydın nereden kalkmak isterdin?- Ne bileyim, Ayasofya’dan Süleymaniye’den, en azından Fatih Camii’nden...- Ayasofya ile Süleymaniye’de devlet erkanı çoktur. Tanınmak istemem. Ama Fatih Camii’ne iyi dedin. Hadi yüklenelim...Ve gelirler camiye. Vezir sağa sola koşturur, kefen tabut bulur. Padişah bakır kazanları vurur ocağa... Usulü erkanınca bir güzel yıkarlar ki, naaş ayan beyan güzelleşir sanki. Bir nurdur aydınlanır alnında. Yüzü şâkilere benzemez. Hem manâlı bir tebessüm okunur dudaklarında.Padişahın kanı ısınmıştır bu adama, vezirin de keza... Meçhul nalıncıyı kefenler, tabutlar, musalla taşına yatırırlar. Ama namaz vaktine hayli vardır daha...Bir ara vezir sıkıntılı sıkıntılı yaklaşır.- Sultanım, der. Yanlış yapıyoruz galiba...- Nasıl yani?...- Heyecana kapıldık, sorup soruşturmadan buraya getirdik cenazeyi. Kim bilir belki hanımı vardır, belki yetimleri?..- Doğru, öyle ya, neyse... Sen başını bekle, ben mahalleyi dolanıp geleyim.Vezir cüzüne, tesbihine döner, padişah garip maceranın başladığı noktaya koşar.Nitekim sorar soruşturur. Nalıncının evini bulur.Kapıyı yaşlı bir kadın açar. Hadiseyi metanetle dinler.

Sanki bu vefatı bekler gibidir.- Hakkını helal et evladım, der. Belli ki çok yorulmuşsun. Sonra eşiğe çöker, ellerini yumruk yapar. Şakaklarına dayar... Ağlar mı? Hayır. Ama gözleri kısılır, hatıralara dalar belki. Neden sonra silkinip çıkar hayal dünyasından...- Biliyor musun oğlum? Diye dertli dertli söylenir...Bizim efendi bir âlemdi, vesselam...Akşamlara kadar nalın yapar... Ama birinin elinde şarap şişesi görmesin; elindekini avucundakini verir satın alırdı. Sonra getirip dökerdi helaya!..- Niye?- Ümmeti Muhammed içmesin diye...- Hayret...- Sonra, malum kadınların ücretlerini öder eve getirirdi. Ben sizin zamanınızı satın aldım mı? Aldım, derdi. Öyleyse şimdi dinleseniz gerek... O çeker gider, ben menkîbeler anlatırdım onlara... Mızraklı İlmihal. Hucceti islam okurdum...- Bak sen! Millet ne sanıyor halbuki...- Milletin ne sandığı umrunda değildi. Hoş, o hep uzak mescidlere giderdi.Öyle bir imamın arkasında durmalı ki, derdi. Tekbir alırken Kabe’yi görmeli...- Öyle imam kaç tane kaldı şimdi?- İşte bu yüzden Nişancı’ya, Sofular’a uzanırdı ya... Hatta bir gün;- Bakasın efendi, dedim. Sen böyle böyle yapıyorsun ama komşular kötü belleyecek. İnan cenazen kalacak ortada...- Doğru, öyle ya?..- Kimseye zahmetim olmasın, deyip mezarını kendi kazdı bahçeye. Ama ben üsteledim. İş mezarla bitiyor mu, dedim. Seni kim yıkasın, kim kaldırsın?- Peki o ne dedi?- Önce uzun uzun güldü, sonra;- Allah büyüktür hatun, dedi. Hem padişahın işi ne?Allahü tealanın öyle kulları vardır ki, halk onları bilmez.Hoş, bazen kendileri de makamlarının farkında değillerdir. Hulus-u kalp ile boyun büker ümmeti Muhammed’e, halifeyi müslimine dua ederler. Samimi niyazları ile zırh olurlar sultana...

Bir seher vakti gözyaşı ile yapılan dua, binlerce topun yapamadığını yapar. Kralları yıkar, kaleleri paralar.İşte NALINCI BABA o adsız sansız Allah dostlarından biridir. Asıl adı Muhammed Mimi Efendi’dir. Bergama’lıdır.1592 yılında vefat etti. Cenaze hizmetlerini bizzat padişah gördü. Ve mübareği evine defnetti. Kabri üzerine bir kubbe, içine bir çeşme koydurdu. Dahası bir tekke ile yaşattı adını. Türbesi Unkapanı’nda, Cibali Tütün Fabrikası’nın arkasında, Harabzade Camii karşısın dadır.