ÇOCUK VE RAMAZAN ORUCU

Bir kez daha, dogru anlasildigi ve gerektigi sekilde degerlendirildigi takdirde hâsilasi son derece yüksek olan bir aya, kutlu ramazana eristik. Insana bizzat kendisiyle, diger insanlarla, içinde yasadigi fiziksel dünyayla ve en önemlisi de rabbiyle olan iliskilerini en dogru ve en güzel tarzda insa etme imkân ve ortamini saglayan oruç mevsimi bir kez daha bütün güzellikleriyle geldi. Maddi ve manevi yapisiyla; bireysel ve toplumsal yönleriyle; inanç, düsünce ve duygulariyla mensuplarini kusatip yüceltecek bir arinma mevsimine yine eristik. Umulur ki, islerinde adil ve dolayisiyla hakka uygun olma konusunda bilinçli bir kisilige, güzel ahlâkla donanmis bir hayat tarzina, hakikati kavrayan bir akla sahip bireyler haline gelme kararliligina vesile olan ve bu karari gerçeklestirmek için çok büyük imkânlar sunan bu arinma ve dirilis mevsiminden en yüksek oranda yararlaniriz. Ama elbette ki tüm bunlarin gerçeklesebilmesi, bir temenni olmaktan çikip hissedilen, yasanilan gerçeklere dönüsebilmesi önemli bir sarta bagli. Bu sart, genelde ramazani, özelde ise ramazani herhangi bir ay olmaktan çikarip yücelten orucu dogru anlamakla ilgilidir. Hiç kuskusuz, ramazani sadece bazi fizyolojik ihtiyaçlari ertelemekten ve en kisa sürede bitirme yarisina dönüsmüs teravih namazlarindan ibadet zannedenler onun bereketinden, onun hayra, güzele, dogruya sevk edici, ahlâki mükemmellestirici, inanci saflastirici etkilerinden uzak kalacaklar veya onun bu özelliklerinden gerektigi kadar nasiplenemeyeceklerdir. O halde nedir ramazan ve ramazani herhangi bir ay olmaktan çikarip yücelten oruç? Açiktir ki, böylesi bir soruya cevap için referansimiz bireysel düsünce ve kanaatlerimiz olamaz. Ilgili soruya cevabin referansi, on iki aydan birisini arinma ve dirilis mevsimi yapan, orucu bir tevhid eylemine, esenlige, kurtulusa, yücelise vesile kilan Kur’an ve onun kutlu elçisinin açiklamalari olmak zorundadir. Bu nedenle konu baglaminda Kur’an ve hadise yönelecegiz. Simdi konuyla ilgili ayet ve hadislerden hareketle özel olarak oruç için, genel olarak da oruç mevsimi olan ramazan için söylenebileceklerden en önemli bazi özellikleri tespit etmeye çalisalim.

Mevlid ve çocuk. Okutulan mevlidin arkasindan dagitilan simit, lokum, tatli, çocuk için o kadar degerlidir ki. Onun için mevlidi usanma pahasina dinlemeye çalisir. Mevlid öncesi dagitilirsa ne alâ, dinlemek, oturmak zorunda degil. Ama, sonra dagitilirsa, o zaman is kötü. Sahi, mevlid sekerlerini niçin önce büyüklere dagitirlar? Ondan çocuklar daha sevinçli olmaz mi? Hele yetmeyiverirse sekerler. Çocugun ümidi, hayal kirikligi ne olacak? Bu sebeple, sevindirme önce çocuklardan baslamalidir. Bir sekerlik mutlulugu çocuklardan esirgemeyelim. Mevlid maksadina ulassin.

Iftari, sahuru, teravihi, mevlidi ile çocuklar ramazani severler. Onun, insanlari mutlu edici havasini doya doya solurlar. Iftar sofrasinda, önünde mis gibi kokan ve insana gülen yemekleri, tatlilari iftar saatinde beklemenin anlik tadini, hiçbir dis baski olmadan, açliga ragmen sabretmenin büyüklügünü, göremedigimiz ama bize her türlü güzellikleri bahseden Allah’i ögrenir, yasar çocuklar. Iftarla beraber yemenin zevkiyle, yiyemeyenlerin acisini da hatirlar.

“Tekne orucu”yla baslayan ve ömrün sonuna kadar giden oruç yükselisi, ramazan maneviyati, çocuklar için çok önemli, büyükler için özlenesi günlerdir.

Bu zevkten, bu mutluluktan çocuklari mahrum etmeyiniz. Onlarin oruç isteklerine karsi çikmayiniz. Tutulan oruçlardan, kilinan namazlardan dolayi çocuklari tebrik edelim, ödüllendirelim. Çünkü çocuk hafizasi unutmaz. Cami, teravih, mevlid, iftar, sahur... Hepsini büyükler su anda “Ahh eski ramazanlar!” diye hasretle aniyorsa, çocuklar da bu kavramlari ve bu kavramlarla yasamayi ögrenecek ve unutmayacaktir.